W ostatnią sobotę, załatwiając jedne z ostatnich formalności na uczelni, stwierdziłyśmy, że chyba kończą nam się odżywki do włosów z DM. Niewiele myśląc, wskoczyłyśmy do samochodu i autostradą A4 w półtorej godziny dojechałyśmy od Goerlitz... Przyznać muszę, że tamtejszy DM jest całkiem nieźle zaopatrzony, jest dużo mniej ludzi, więc produkty mniej przetrzepane, no i niektóre panie kasjerki obsługują również w języku polskim!

Poczyniłyśmy małe-wielkie zakupy i zadowolone wróciłyśmy do Wrocławia. W dzisiejszej notce przedstawię Wam, co wpadło do mojego DM-owego koszyka.


W moich kosmetycznych zasobach zabrakło żeli pod prysznic i mydeł do dłoni. Niewiele myśląc wrzuciłam do koszyka trzy żele marki Balea - Dusche & creme Mandarine oraz dwa z serii limitowanej - Diamenten Traum Dusche i Perlen Zauber Dusche. Te produkty nie mają sobie równych w Polsce - każdy z nich kosztuje jakieś 0,69€. Moje doświadczenie z tymi kosmetykami jest bardzo miłe - nie dość, że mega tanie, to jeszcze pięknie pachną i oczywiście dobrze oczyszczają skórę, tym samym jej nie podrażniając. Do kompletu dorzuciłam również płyn do mycia rąk (w podobnej cenie) z serii Diamenten Traum Creme Seife.


Odżywki do włosów marki Balea to główny cel podróży mojej koleżanki. Ja oczywiście też nie mogłam sobie ich odmówić. Po raz kolejny zakupiłam odżywkę z olejem arganowym Oil Repair i za namową koleżanki - Glossy Blond. Jak wspomniałam, tę pierwszą kupiłam po raz kolejny - jest naprawdę bardzo przyjemna, jak na taką cenę, to chyba najlepsza, jakiej używałam.


Nie potrafię wyjść z DM-u bez łupów z P2, mowa tu głównie o lakierach do paznokci. One kuszą same w sobie. Od lewej emalia z serii Volume Gloss Gel Look Polish z numerkiem 170 LADY DANGER, po prawej zaś Color Victim Nail Polish nr 996 BEFORE SUNRISE. Ten drugi jest oczywiście totalnie przekłamany - tak naprawdę to takie wino z fioletem, z gdzieniegdzie złotymi drobinami. Jego nazwa w zasadzie idealnie opisuje kolor. Oba odcienie idealnie wpasowują się w mój jesienny gust.


To, co najlepsze oczywiście zostawiam na koniec! Od marki Ebelin kupiłam jajo Präzisions Make-up Ei, które łudząco przypomina słynny Beauty Blender. Przypuszczam, że jego działanie nieco się różni od oryginału, ale BB nigdy nie próbowałam, więc nie będę się wypowiadać na temat różnic. Nakładanie podkładu różowym jajeczkiem jest naprawdę świetne! Jedyne, co mnie w nim denerwuje to mycie. Właściwie po każdym użyciu trzeba je porządnie wyszorować, co jest dość trudne. Ale dla efektu mogę to przeżyć.

A Wy co kupujecie w słynnej, niemieckiej drogerii DM, kiedy tylko macie sposobność? Albo co chciałybyście tam kupić?

O tuszach do rzęs rozwodziłam się tutaj już niejednokrotnie. Dziś będzie to kolejny raz. Maskara, jaką dziś zaprezentuje to właściwie już sztuka numer dwa w mojej kolekcji. Na zeszłoroczną wigilię, od swojej rodzicielki otrzymałam tusz do rzęs L’Oreal Volume Million Lashes, która u mnie całkiem dobrze się sprawdziła. Po jakimś czasie do testów otrzymałam wersję L’Oreal Volume Million Lashes Extra Black Mascara, którą dziś Wam zrecenzuję.

Porównując oba tusze do rzęs, na pierwszy rzut oka właściwie niewiele się różnią. Extra Black Mascara ma być bardziej czarna, ale w związku z tym, że mam jasną cerę i jasne rzęsy, obie wyglądają tak samo.

Tusz zamknięty jest w bardzo eleganckiej buteleczce. To mi się właśnie podoba w tuszach marki L’Oreal – pod względem estetycznym bardzo się wyróżniają i naprawdę dobrze się prezentują. Do tego opakowanie nie rysuje się ani nie ścierają się z niego napisy, więc tutaj jak najbardziej in plus.

Zawsze powtarzam, że jednym z najważniejszych cech, na który powinnyśmy zwracać uwagę przy doborze maskary jest szczoteczka – to ona w końcu pełni kluczową rolę przy aplikacji. Jak można na powyższej fotografii zauważyć, omawiana dziś maskara posiada szczoteczkę silikonową, z dość sporą ilością włosków. Bardzo dobrze rozdziela rzęsy i równomiernie nakłada produkt. Przez to, że jest dość duża, to ciężko wytuszować rzęsy znajdujące się po zewnętrznej stronie. Ponadto trzeba jednak uważać bo jest nieco zbyt ostra i można sobie podrapać brzegi powiek, jeśli zbyt mocno i energicznie tuszujemy rzęsy.

Na powyższym zdjęciu widzicie jak tusz do rzęs prezentuje się na rzęsach. Nałożyłam dwie cienkie warstwy na górną linię. Mnie zadowala taki efekt, choć wyraźnie skleja niektóre włoski, ale to sprawia, że wyglądają na nieco bardziej pogrubione, mi to w ogóle nie przeszkadza.

Konsystencja tuszu na początku jest dość rzadka, po około dwóch tygodniach nieco  gęstnieje i w końcu można go komfortowo używać. Sam produkt trzyma się dobrze, choć jeśli warunki atmosferyczne nie sprzyjają, po par godzinach od aplikacji, lubi się odrobinkę rozmazać pod dolną powieką, aczkolwiek są to tak małe ilości, że jestem mu w stanie to wybaczyć. Choć muszę przyznać, że jego brat taki kapryśny nie był.

Cena tuszu jest dość wysoka, bo regularnie kosztuje on ok. 50 zł, ale często można go kupić w promocji bądź na Święta w zestawie z eye-linerem z tej samej serii (który skądinąd jest super produktem!).

A Wy używacie tuszy marki L’Oreal? Lubicie je? Może jakiś inny mogłybyście mi polecić?

Do tego posta zabierałam się już od bardzo dawna, ale cały czas musiałam przetestować kolejny produkt, żeby móc rzetelnie go ocenić. Dziś zebrałam się w sobie i w końcu... Jest! Recenzja porównawcza top-coatów do paznokci.

Gdy po raz pierwszy użyłam tego typu kosmetyku, to doszłam do wniosku, że zmarnowałam mnóstwo czasu na oczekiwanie, gdy lakier wyschnie. Według mnie to rewolucyjny sposób na to, by zaoszczędzić cenne minuty w naszym życiu no i nie szarpać sobie nerwów z ciągłym psuciem manicure.

Wyzej pokazane top-coaty poukładałam w kolejności chronologicznej od najstarszego do najnowszego mojego nabytku. Od lewej: Sally Hansen Insta-Dri, Sally Hansen Dries-Instantly, Seche Vite, Kinetics Kwik Kote, Essie Good to Go. Jak widać, jestem jeszcze w fazie testowania tego ostatniego bo zakupiłam go stosunkowo niedawno, ale już jakieś zdanie na jego temat mam, więc się z Wami nim podzielę.

Zacznę oczywiście od Sally Hansen Insta-Dri, bo to od niego rozpoczęła się moja przygoda z top-coatami przyspieszającymi wysychanie lakieru do paznokci.

Opakowanie: Emalia znajduje się w charakterystycznej dla marki buteleczce w kolorze czerwonym. Mieści w sobie 13,3ml kosmetyku.

Pędzelek: Dość smukły, ale nie na tyle, by brał zbyt małą ilość produktu. Pozwala na precyzyjne zaaplikowanie top-coatu na płytkę paznokcia. Jest dość elastyczny, przyjemny w użyciu.

Konsystencja: Konsystencja tego produktu już od samego początku jest dość gęsta, przez co produkt szybko wysycha w buteleczce i zmienia się w słynnego gluta, który niejednego doprowadza po jakimś czasie do szewskiej pasji. Ponadto jest dość nieekonomiczny, szybko się go zużywa, lecz nie na tyle, by nie zdążył zbyt mocno zgęstnieć.

Czas wysychania: Pod tym względem spisuje się dość dobrze. Co prawda producent obiecuje nam suchy manicure po trzydziestu sekundach od zaaplikowania produktu, ale ja w takie bajki nie wierzę ;). Nie zmienia to jednak faktu, że paznokcie rzeczywiście w błyskawicznym tempie wysychają, co niesamowicie mnie urzekło.

Wykończenie: Lakier dawał delikatny połysk, nieźle wyrównywał niedoskonałości w manicure. Nie zauważyłam przedłużenia trwałości lakieru kolorowego.

Cena: Ok. 30 zł. W Internecie jednak na pewno można kupić go taniej.

Gdy skończył mi się top-coat Sally Hansen Insta-Dri, postanowiłam zaopatrzyć się w coś nowego, bo jak dla mnie 30 zł. to jednak za dużo jak na produkt, który w błyskawicznym tempie wysycha i ok. jedna trzecia ląduje w koszu na śmieci. Któregoś razu trafiłam na kosmetyk, również z Sally Hansen ale Dries Instantly. Szczerze mówiąc nie słyszałam nic na jego temat wcześniej. Miałam co do niego obiekcje, ale ostatecznie zdecydowałam się na zakup.

Opakowanie: Charakterystyczne dla marki, buteleczka przezroczysta. Mieści w sobie 13,3ml.

Pędzelek: Nieco sztywny, z przezroczystym włosiem, smukły, pozwala na precyzyjną aplikację emalii na płytkę paznokcia. Generalnie nie mam co do niego zastrzeżeń.

Konsystencja: W tym przypadku mamy do czynienia z dość rzadką konsystencją, którą, mimo wszystko całkiem wygodnie nakłada się na płytkę paznokcia. Oczywiście po jakimś czasie również glucieje, ale do tego momentu jesteśmy w stanie zużyć dużo więcej produktu niż w poprzednim przypadku. Czasami niestety tworzył bąbelki na paznokciach...

Czas wysychania: Dość szybki, zbliżony do poprzednika, może nawet krótszy. Pod tym względem bardzo pozytywnie mnie zaskoczył. Swojego czasu był moim ulubieńcem, chciałam kupić nawet kolejną buteleczkę, ale... O tym w punkcie ostatnim.

Wykończenie: Podobnie jak w Insta-Dri - lekki połysk, wyrównane niedoskonałości. Nieco lepiej przedłużał trwałość lakieru kolorowego.

Cena: Ja kupiłam ten produkt za 12 zł. W Internecie można było go dorwać nawet za 8 zł.! Niestety produkt został wycofany z produkcji i jest bardzo trudno dostępny. Powiedzcie mi, dlaczego firmy wycofują tak dobre produkty?

W końcu postanowiłam zainwestować w legendarny Seche Vite. Kupiłam go w Internecie i z niecierpliwością wyglądałam listonosza. Gdy ten się pojawił i wręczył niewielką paczuszkę, od razu rozpoczęłam testowanie! I choć początkowo miałam co do niego mieszane uczucia, tak później pozytywnie mnie zaskoczył.

Opakowanie: Pękata, przezroczysta buteleczka. Łatwo było odnaleźć ją w motłochu szufladowym, gdzie otaczały ją inne lakiery, przede wszystkim kolorowe. Zawiera 14ml produktu.

Pędzelek: Dość cienki, trochę mnie to denerwowało bo choć precyzyjny, to jednak nietrudno było niechcący pominąć fragment powierzchni. Malowanie tym top-coatem wymaga sporej uwagi i cierpliwości.

Konsystencja: Ta emalia ma naprawdę przyzwoitą konsystencję - nie jest ani zbyt rzadka, ani zbyt gęsta. Gęstnieje zdecydowanie dłużej aniżeli w przypadku produktów z Sally Hansen. Jedyną wadą jest to, że zaaplikowany niewłaściwie może nieco ściągać lakier, ale ja jakoś nie miałam z tym specjalnych problemów. Najlepiej malować nim na zakładkę.

Czas wysychania: Paznokcie wysychają w tempie ekspresowym!!! Pod tym względem to mój zdecydowany faworyt.

Wykończenie: Pod tym względem to również mój faworyt. Seche Vite daje cudowną taflę, przepięknie nabłyszcza. Do tego idealnie wyrównuje niedoskonałości w manicure i nieco przedłuża jego trwałość.

Cena: W Internecie można ten top-coat kupić za mniej niż 30 zł. Niestety zwykle trzeba doliczyć koszty przesyłki, więc wychodzi nieco drogo, ale w sumie i tak uważam, że warto w niego zainwestować.


Zachęcona ceną i opiniami blogerek postanowiłam kupić top-coat marki Kinetics Kwik Kote stacjonarnie, w mojej ulubionej, wrocławskiej drogerii - Hebe. Jak wrażenia?

Opakowanie: Kanciasta, klasyczna buteleczka ze złotawą zakrętką, co wpasowuje się w mój gust :). Mieści w sobie 15ml.

Pędzelek: Nieco szerszy niż zwykle, dzięki czemu nakładanie produktu jest o wiele szybsze i przyjemniejsze.


Konsystencja: Dość gęsty, w porównaniu do SV, ale nakładanie go jest bezproblemowe. Na początku denerwowało mnie bo ściągał lakier, każdy jeden, wiec zmieniłam nieco sposób jego aplikowania - na zakładkę i jak już weszłam w wprawę, problem zniknął. Jego wadą było to, że nie można go było nakładać na zbyt mokry lub na zbyt grubą warstwę lakieru bo wtedy wierzchnia warstwa wyglądała jakby była pognieciona, co nie wyglądało zbyt dobrze.

Czas wysychania: Paznokcie wysychały po nim dość szybko, na pewno nie tak jak po Seche Vite, ale szybciej niż po specyfikach Sally Hansen.

Wykończenie: Ten top-coat tworzył całkiem ładnie błyszczącą taflę, choć na drugi lub trzeci dzień ten efekt znikał. Podobnie jak w przypadku Seche Vite - dość dobrze wygładzał płytkę i maskował niedoskonałości.

Cena: Jak dla mnie bardzo dobra, bo ok. 16 zł., do tego stacjonarnie. Niestety Hebe (przynajmniej to we Wrocławiu) wycofało się ze współpracy z marką Kinetics, więc to cudo będzie można zakupić jedynie przez Internet (albo w innej drogerii, o której istnieniu jeszcze nie wiem, ale jeśli Wy wiecie, gdzie mogę go stacjonarnie dorwać, to proszę o info!).


Będąc niepocieszona informacją, że mój ulubiony pod względem wypadkowej jakości do ceny Kwik Kote z Kinetics już nie jest możliwy do kupienia w Hebe, postanowiłam zaopatrzyć się w inne cudo tego typu i kupiłam Essie Good to Go. Ten produkt zbiera całkiem pozytywne opinie w Internecie, więc i tego się po nim spodziewałam...

Opakowanie: Jak to z Essie bywa - bardzo klasyczna, przezroczysta buteleczka z wytłoczonym logo marki, zawiera 13,5ml.

Pędzelek: Najlepszy pośród wszystkich top-coatów, jakich miałam okazję używać - szeroki z zaokrąglonymi bokami, to uwielbiam!


Konsystencja: Dość rzadka, przyjemnie się aplikuje, łatwo rozłożyć na całą płytkę. Jeszcze nie wiem po jakim czasie będzie gęstniał, bo używam go od około trzech tygodni i póki co jest w nienaruszonym stanie.

Czas wysychania: Sprawia, że paznokcie wysychają szybko, ale mimo wszystko najwolniej ze wszystkich wymienionych tu top-coatów. Nawet po aplikacji trzeba kilkanaście minut uważać by nie zniszczyć mani. Poza tym o tyle, o ile warstwa wierzchnia wysycha bardzo szybko, tak warstwy wewnętrzne już zdecydowanie dłużej, lakier przez bardzo długi czas wydaje się być miękki.

Wykończenie: Po aplikacji Good to Go paznokcie ładnie się błyszczą, ale niestety jeśli nałożymy go na zbyt mokry lakier, to możemy spodziewać się smug po pędzelku, który dodatkowo zbiera fragmenty lakieru...

Cena: Zdecydowanie najgorsza w stosunku do jakości. Niestety u mnie Essie, póki co, nie sprawdza się najlepiej, a kosztował ok. 32 zł. (przy najmniejszej objętości!).


Na koniec utworzyłam dla Was specjalną tabelę porównawczą. Każda cechę top-coatu oceniłam w punktach. Jedno czerwone serduszko to jeden punkt, maksymalnie wystawiałam pięć punktów.

	Opakowanie	Konsystencja	Pędzelek	Czas wysychania	Wykończenie	Cena
S. Hansen Insta-Dri	♥ ♥ ♥ ♥ ♥	♥ ♥ ♥ ♥ ♥	♥ ♥ ♥ ♥ ♥	♥ ♥ ♥ ♥ ♥	♥ ♥ ♥ ♥ ♥	♥ ♥ ♥ ♥ ♥
S. Hansen D. Instantly	♥ ♥ ♥ ♥ ♥	♥ ♥ ♥ ♥ ♥	♥ ♥ ♥ ♥ ♥	♥ ♥ ♥ ♥ ♥	♥ ♥ ♥ ♥ ♥	♥ ♥ ♥ ♥ ♥
Seche Vite	♥ ♥ ♥ ♥ ♥	♥ ♥ ♥ ♥ ♥	♥ ♥ ♥ ♥ ♥	♥ ♥ ♥ ♥ ♥	♥ ♥ ♥ ♥ ♥	♥ ♥ ♥ ♥ ♥
Kinetics Kwik Kote	♥ ♥ ♥ ♥ ♥	♥ ♥ ♥ ♥ ♥	♥ ♥ ♥ ♥ ♥	♥ ♥ ♥ ♥ ♥	♥ ♥ ♥ ♥ ♥	♥ ♥ ♥ ♥ ♥
Essie Good to Go	♥ ♥ ♥ ♥ ♥	♥ ♥ ♥ ♥ ♥	♥ ♥ ♥ ♥ ♥	♥ ♥ ♥ ♥ ♥	♥ ♥ ♥ ♥ ♥	♥ ♥ ♥ ♥ ♥

Jak widać, najkorzystniej wypadł Seche Vite i Kinetics Kwik Kote, najgorzej zaś Essie Good to Go. A u Was jak wyglądałby ranking?